السلام علیک یا ربیع الانام و نضرة الایام
بهار ، پيام آور رويش و شادي است و امام زمان(عج) بهار آشناي دل ها و
سبزي روزگاران است.
بررسي روايات نشان مي دهد، كه عصر ظهور سرشار از جلوه هاي بهاري است.
بهار، هميشه با تحفهِ سرسبزي و شادابي و نشاط همراه است. بنابراين،
طبيعت و تمام موجودات به بهار عشق ميورزند.
بررسي روايات نشان ميدهد، ترسيمي كه از امام مهدي(عج) و دستاوردهاي
آن بزرگمرد، صورت گرفته است؛ مملو از جلوههاي بهاري است. حتي ، از
امام(ع)، به عنوان بهار نام برده شده است.
دومین شباهت:
ویژگی دیگر بهار، سرسبزی دشت و دمن است؛ هر کجا پا می گذاری، بوی طراوت و تازگی به مشام می خورد.
۱- هنگام ظهور، از كويرها، خشكيها، سخني نبايد گفت: مسافتهاي طولاني،
چون عراق تا شام، پاي بر سبزه بايد گذارد و قدمها را با نوازش سبزهها و
گياهان طراوت بايد بخشيد.
و لو قد قام قائمنا لانزلت السماء قطرها ولاخرجت الارض نباتها و… حتي
تمشي المراه` بين العراق الي شام لاتضع قدميها الا علي النبات.(۱)
قائم ما كه قيام كند، آسمان باران خويش را فرو ميفرستد و زمين، گياهان
خويش بيرون ميفرستد و… تا جايي كه زن از عراق تا شام برود و پاي خود را
جز بر روي گياه نگذارد.
آري، خداوند با باران رحمتش، بهار مردمان، مهدي زهرا(ع) را سيراب ميسازد،
زمين گياه خويش را بيرون ميفرستد، دامها فراوان ميشوند.
يسقيه اللّه الغيث و تخرج الارض نباتاتها و تكثر الماشيه.(۲)
خداوند با باران رحمتش، او را سيراب ميسازد، زمين گياه خود را بيرون
ميفرستد، دامها فراوان ميشوند.
تخرج الارض نباتها و تنزل السماء بركاتها و تظهر له الكنوز.(۳)
زمين گياهان خود را خارج ميكند، آسمان بركاتش را فرو ميفرستد، گنجهاي
نهفته در دل زمين براي او آشكار ميشود.
امام صادق(ع):
ينتج اللّه في هذه الامه` رجلاً مني و انا منه يسوق اللّه به بركات
السماوات و الارض فتنزل السماء قطرها و يخرج الارض بذرها و تأمن وحوشها و
سباعها.(۴)
خداوند به اين امت، مردي عطا ميكند كه از من است و من از اويم. به
بركت او، بركات آسمان و زمين را عنايت ميكند، آسمان، باران خويش را فرو
ميفرستد و زمين، بذر خويش را بيرون ميفرستد.
۲- زمين براي اهل خود، چون عروسي زينت ميبندد و زيبا ميشود:
تعطي السماء قطرها و الشجر ثمرها و الارض نباتها و تزين لاهلها.(۵)
آسمان بارانهايش را فرو ريزد، درختان ميوههاي خود را آشكار ميسازد.
زمين گياهان خود را بيرون ميفرستد و براي ساكنان خود آرايش ميكند.
۱- خصال/ج۲/ص۶۲۶٫
۲- مستدرک علی الصحیحین/ج۴/ص۵۵۷/کتاب الفتن و الملاحم – منتخب الاثر/ص۵۹۱٫
۳- احتجاج/ج۲/ص۲۹۰٫
۴- غیبت طوسی/ص۱۸۸٫
۵- بشارة الاسلام/ص۷۱ – روزگار رهایی/ص۶۳۹٫